Śmierć zwierzaka - jak sobie z nią poradzić?

Jednym z aspektów, który może sprawić, że ból po śmierci zwierzaka jest tak trudny, jest to, że wielu otaczających nas ludzi to bagatelizuje.
Niektórzy przyjaciele i rodzina mogą powiedzieć: O co chodzi? To tylko zwierzak! Wielu ludzi zakłada, że utrata zwierzęcia nie powinna boleć tak bardzo, jak utrata człowieka, lub że żałoba po zwierzęciu jest w jakiś sposób niewłaściwa. Mogą tego nie zrozumieć, ponieważ nie mają własnego pupila lub nie są w stanie docenić towarzystwa i miłości, które może zapewnić zwierzę.

Ból związany ze stratą często może być przytłaczający i wywoływać różnego rodzaju bolesne i trudne emocje. Chociaż niektórzy ludzie mogą nie rozumieć głębi uczuć, jakimi darzyłeś swojego zwierzaka, nigdy nie powinieneś czuć się winny ani wstydzić się żałoby po odejściu przyjaciela, z którym spędziłeś wiele czasu, przeżyłeś piękne chwile.
Chociaż wszyscy inaczej reagujemy na stratę, poziom żalu, którego doświadczasz, zależy od kilku czynników: wiek, temperament, osobowość, okoliczności, w jakich doszło do jego śmierci. Czasami na śmierć pupila można się przygotować, jeśli długo choruje i jego stan pogarsza się z każdym dniem, jednakże ból po jego odejściu zawsze będzie obecny. Ogólnie rzecz biorąc, im ważniejsze było dla Ciebie zwierzę, tym intensywniejszy będzie emocjonalny ból.
Rola, jaką zwierzę odegrało w twoim życiu, również może mieć wpływ. Na przykład, jeśli Twoje zwierzę było psem asystującym, wsparciem emocjonalnym lub zwierzęciem terapeutycznym, będziesz nie tylko opłakiwać utratę towarzysza, ale także utratę współpracownika, utratę niezależności lub utratę wsparcia emocjonalnego. Jeśli mieszkałeś sam, a zwierzak był Twoim jedynym towarzyszem, pogodzenie się z jego utratą może być jeszcze trudniejsze. A jeśli nie było Cię stać na kosztowne leczenie weterynaryjne, które wydłużyło życie Twojego zwierzaka, możesz nawet odczuwać głębokie poczucie winy.

Proces żałoby po stracie zwierzaka:

Żałoba to bardzo indywidualne doświadczenie. Niektórzy ludzie uważają, że smutek po stracie zwierzaka pojawia się etapami, podczas których doświadczają różnych uczuć, takich jak zaprzeczenie, złość, poczucie winy, depresja, a ostatecznie akceptacja. Inni uważają, że ich smutek jest bardziej cykliczny, pojawia się falami. Najprawdopodobniej na początku dołki będą głębsze i dłuższe, a następnie stopniowo staną się krótsze i mniej intensywne w miarę upływu czasu. Mimo to nawet lata po stracie pupila, widok, dźwięk lub wyjątkowa sytuacja mogą wywołać wspomnienia, które będą bolesne, mając świadomość, że jego już nie ma.
Proces żałoby przebiega stopniowo, nie można tego wymusić ani przyspieszyć - i nie ma normalnego harmonogramu żałoby. Niektórzy ludzie zaczynają czuć się lepiej w ciągu tygodni lub miesiąca, dla innych proces żałoby mierzy się w latach. Niezależnie od tego, czego doświadczasz, ważne jest, aby być dla siebie cierpliwym.
Uczucie smutku, szoku lub samotności to normalna reakcja na utratę ukochanego zwierzaka. Okazywanie tych uczuć nie oznacza, że ​​jesteś słaby lub twoje uczucia są w jakiś sposób niewłaściwe.

Radzenie sobie z żalem po stracie zwierzaka:

Nie pozwól nikomu mówić Ci, jak masz się czuć.

Twój smutek należy do Ciebie i nikt inny nie może Ci powiedzieć, kiedy nadszedł czas, aby iść naprzód. Pozwól sobie czuć wszystko, co czujesz, bez skrępowania i osądu. W porządku jest być złym, płakać lub nie płakać. W porządku jest też śmiać się, znajdować chwile radości i odpuszczać, kiedy jesteś gotowy. Co by się nie działo, Twojemu zwierzakowi życia już nic nie wróci, a Ty swoje musisz przeżyć, nikt inny tego za Ciebie nie zrobi.

Pewne rytuały mogą pomóc Ci pogodzić się z odejściem zwierzęcia.

Pogrzeb może pomóc Ci i członkom Twojej rodziny otwarcie wyrazić swoje uczucia. Ignoruj ​​ludzi, którzy uważają, że pogrzeb zwierzaka jest niewłaściwy lub niestosowny i rób to, co uważasz za właściwe. Istnieje wiele firm, które przeprowadzą Cię przez ten proces w miarę możliwości bezstresowo.
Przygotowanie pomnika, zasadzenie drzewa na pamiątkę zwierzaka, skompletowanie albumu ze zdjęciami to również doskonały pomysł, by w jakiś sposób upamiętnić pupila, pamiętać wszystko to, co było dobre, pamiętać o miłości i niezliczonych chwilach szczęścia, które dzieliłeś ze swoim zwierzakiem.

Dbaj o siebie.

Stres związany z utratą zwierzaka może szybko wyczerpać twoją energię i rezerwy emocjonalne. Dbanie o Twoje fizyczne i emocjonalne potrzeby pomoże Ci przetrwać ten trudny czas. Spędzaj czas z osobami, które wywołują uśmiech na Twojej twarzy, staraj się być ciągle czymś zajętym, by za dużo nie myśleć. Kino, wypad na zakupy czy na wycieczkę poza miasto to doskonała odskocznia. Jedz zdrowo, wysypiaj się, może rozważ uprawianie jakiegoś sportu, aby uwolnić endorfiny, które poprawiają nastrój.
Jeśli masz inne zwierzęta, staraj się zachować normalną rutynę.
Zwierzęta, które z Tobą zostały, mogą również odczuwać skutki śmierci towarzysza, mogą być zmartwione twoim smutkiem. Utrzymanie zwyczajowej rutyny, a nawet wydłużenie czasu ćwiczeń i zabawy, przyniesie korzyści nie tylko pupilowi, ale i Tobie.
Jeśli nie radzisz sobie samodzielnie, nie masz wsparcia od bliskich i przyjaciół, zwróć się o pomoc do specjalisty. Jeżeli twój żal jest uporczywy i przeszkadza ci w funkcjonowaniu, terapeuta lub psychiatra może tu bardzo pomóc.

Pomaganie dzieciom po stracie zwierzaka

Utrata zwierzaka może być pierwszym doświadczeniem śmierci Twojego dziecka - i pierwszą okazją, aby nauczyć je radzenia sobie z żalem i bólem, które nieuchronnie towarzyszą radości z kochania innego żywego stworzenia. Utrata zwierzaka może być traumatycznym przeżyciem dla każdego dziecka. Dzieci bardzo kochają swoje zwierzaki, a niektóre mogą nawet nie pamiętać okresu swojego życia, kiedy zwierzaka nie było w pobliżu. Dziecko może czuć się wściekłe i winić siebie - lub ciebie - za śmierć zwierzaka. Dziecko może się bać, że inni ludzie lub zwierzęta, które kochają, również mogą je opuścić. Sposób, w jaki radzisz sobie z procesem żałoby, może określić, czy doświadczenie to ma pozytywny, czy negatywny wpływ na rozwój osobisty Twojego dziecka.
Niektórzy rodzice uważają, że powinni próbować chronić swoje dzieci przed smutkiem związanym z utratą zwierzaka, albo nie mówić o jego śmierci, albo nie mówić szczerze o tym, co się stało. Na przykład udawanie, że zwierzę uciekło lub poszło spać, może sprawić, że dziecko poczuje się jeszcze bardziej zdezorientowane, przestraszone i zdradzone, gdy w końcu dowie się prawdy. O wiele lepiej jest być uczciwym wobec dzieci i pozwolić im na żałobę na swój własny sposób.
Pozwól dziecku zobaczyć, jak wyrażasz swój smutek z powodu utraty zwierzaka. Jeśli nie doświadczasz takiego samego poczucia straty jak Twoje dziecko, szanuj jego smutek i pozwól mu otwarcie wyrażać swoje uczucia, nie wywołując w nim wstydu ani poczucia winy. Dzieci powinny być dumne, że mają tyle współczucia i troszczą się o swoich zwierzęcych towarzyszy. 

Najważniejszą poradą jaką możesz dostać, by poradzić sobie z odejściem zwierzęcego przyjaciela to: daj sobie czas. Stwierdzenie iż czas leczy rany, jest tu kluczowe i bardzo prawdziwe. Nigdy nie zapomnisz o swoim zwierzęciu, ono zawsze będzie w Twoich myślach i sercu. Jeśli jest Ci bardzo ciężko, może warto rozważyć przygarnięcie pod swój dach kolejnego zwierzaka, ale tylko w momencie, w którym będziesz już na to gotowy.