Myszoskoczki - podstawy

Myszoskoczki nie powinny być zwierzętami domowymi, którymi opiekują się małe dzieci. Są to zwierzęta delikatne, a ostateczna odpowiedzialność za opiekę nad zwierzętami spoczywa na rodzicu lub opiekunie. Dzieci w wieku około dziesięciu lub jedenastu lat mogą przejąć większą część obowiązków związaną z opieką nad zwierzakiem, ale zawsze będą wymagały nadzoru rodziców, aby upewnić się, że zwierzęta są karmione, ich lokum jest czyste, mają dostęp do świeżej wody oraz są zdrowe.

Myszoskoczki są zwierzętami stadnymi, dlatego powinny być trzymane minimum po dwa, tej samej płci. Przygarnięcie pod opiekę rodzeństwa może zaoszczędzić w przyszłości problemów z dogadaniem się zwierzaków. Te małe zwierzęta są bardzo towarzyskie i łagodne, jeśli są odpowiednio socjalizowane. Najważniejszą kwestią w opiece nad myszoskoczkami jest zapewnienie im odpowiedniej przestrzeni do życia jeśli chodzi o wielkość i możliwość tworzenia tuneli w ściółce. 

Jak długo żyją myszoskoczki?

Ich średnia długość życia wynosi 2-3 lata, ale niektóre mogą żyć dłużej. W przypadku myszoskoczków mongolskich przedział ten wynosi zazwyczaj od 2 do 5 lat, chociaż tłustogony żyją od 5 nawet do 8 lat.

Zachowanie myszoskoczka

Myszoskoczki z reguły są zwierzętami nocnymi, jednak są bardzo elastyczne jeśli chodzi o funkcjonowanie i ładnie dostosowują się do trybu życia opiekuna. Myszoskoczki są bardzo towarzyskie i bardzo lubią towarzystwo ludzi, ale i przedstawicieli swojego gatunku. Obserwowanie interakcji między poszczególnymi osobnikami jest naprawdę ciekawym zajęciem. Bardzo ważną kwestią jest fakt, by trzymać stada jednopłciowe, ponieważ samica myszoskoczka jest w stanie urodzić od 4 do 10 maluchów co 24 dni, a więc z uroczej parki w przeciągu trzech miesięcy możemy dorobić się nawet 30 myszoskoczków, pamiętając o tym, że te gryzonie zaczynają rozmnażać się od trzeciego miesiąca życia. 

Niektóre godne uwagi zachowania to:

• Częste czyszczenie futerka – te gryzonie często pielęgnują same siebie jak i swojego towarzysza. To część ich interakcji społecznych.
• Tupanie — bardzo łatwo to zaobserwować gdy twój zwierzak jest zestresowany lub podekscytowany. Robi to również czasami, aby wysłać innym ostrzeżenie.
• Kopanie — myszoskoczki uwielbiają zakopywać się w ściółce i tworzyć w niej tunele — te żyjące na wolności tworzą sieci naprawdę skomplikowanych ścieżek podziemnych. 
• Niemal nieustanne gryzienie różnych powierzchni- jak na gryzonia przystało, myszoskoczki muszą ścierać swoje zęby, ponieważ te rosną przez całe życie. Podobnie jak w przypadku chomików, mogą gryźć pręty klatki, a o czym to świadczy, pisaliśmy tutaj.

Jaką klatkę/akwarium wybrać dla myszoskoczka?

Minimalne wymiary klatki dla pary myszoskoczków nie powinny być mniejsze niż 70 cm długości, 35 cm szerokości i 50 cm wysokości, gdzie większą część powinna stanowić bardzo głęboka kuweta. Odstęp między prętami nie powinien być większy niż 1 cm.
Należy również zwrócić uwagę na to, jaką farbą pokryte są pręty klatki, zdecydowanie lepiej postawić na ocynkowaną niż malowaną.
Większość opiekunów myszoskoczków decyduje się jednak na akwaria zabezpieczone od góry kratką, mają oni wtedy dużo lepszy podgląd na stworzone przez gryzonie fantazyjne tunele w podłożu. W naturalnym środowisku myszoskoczki są w stanie kopać nawet do 3 m w głąb ziemi. Klatkę należy umieścić w takim miejscu, by nie była ona wystawiona na przeciągi oraz bezpośrednie działanie promieni słonecznych. 

Co powinno znaleźć się w klatce myszoskoczków?

• Domek — lepiej solidny, drewniany aniżeli plastikowy.
• Poidełko lub miseczka na wodę
• Ceramiczna miseczka na pokarm
• Drabinki, tunele np. rolki po papierze toaletowym
• Gałązki do żucia
• Kółko do biegania — pełne, ponieważ w typowym drucianym, ogon myszoskoczka może się w nie wkręcić.
• Bardzo gruba warstwa ściółki — to najważniejsze dla myszoskoczków.

Jak karmić i co je myszoskoczek, a czego jeść mu nie wolno?

• Na rynku dostępny jest szereg karm dedykowanych myszoskoczkom, zarówno w formie granulatu jak i mieszanki ziaren i nasion oraz ziół. Część pokarmu umieszczamy w miseczce, a część można rozsypać na powierzchni ściółki — ten mały zabieg sprawi, że zwierzaki będą miały zajęcie w postaci poszukiwania jedzenia, na dłuższy czas. Najważniejsze, aby pokarm był dobrze zbilansowany, lepiej nie mieszać wszystkiego na własną rękę. 
  
• Trzeba również pamiętać o tym, by zapewnić zwierzętom dostęp do czystej, świeżej wody — w poidełku i miseczce wymieniamy ją codziennie. 
• Dobrze jest uzupełniać dietę myszoskoczków o warzywa np. ogórek, marchewka, dynia, koper włoski, groszek, brokuły, kalafior
  
• Oraz owoce: jabłko, melon, gruszka, pomarańcze czy maliny, banany.
• Nie wolno podawać gryzoniom winogron ani rabarbaru, cebuli, bo są dla nich trujące! 
• Nie wolno karmić ich też wysoko przetworzonym ludzkim jedzeniem, takim jak czekolada, chleb lub chipsy. 

Jak sprawdzić, czy myszoskoczek jest zdrowy?

Zazwyczaj gryzonie te nie mają zbyt wielu problemów zdrowotnych. Mimo to, jeśli zachorują, będzie to wyraźnie widoczne po ich zachowaniu. Utrata masy ciała, ospałość i utrata apetytu są częstymi sygnałami ostrzegawczymi. Jeśli zauważysz, że Twój zwierzak jest mniej aktywny niż zwykle, skontaktuj się z weterynarzem. Zdrowy myszoskoczek jest aktywny, ma wesołe, błyszczące oczy, lśniące, czyste futro, dobry apetyt oraz czysty i suchy tył. 

Typowe problemy zdrowotne u myszoskoczków:

• Biegunka – najczęściej spowodowana niewłaściwą dietą, stresem, niehigienicznym mieszkaniem i/lub pasożytami wewnętrznymi. 
• Roztocza — jest to spowodowane przez pasożyty zewnętrzne. Roztocza powodują wypadanie włosów w kępkach. Jeśli tak się stanie, musisz natychmiast skonsultować się z weterynarzem.
• Nowotwory — jeśli na ciele Twojego zwierzaka pojawią się nienormalne guzki, natychmiast skonsultuj się z weterynarzem.
• Wada zgryzu — powodują one brak możliwości odpowiedniego ścierania się nieustannie rosnących zębów, jeśli zwierzak ma z tym problem trzeba 

Jak przyzwyczaić myszoskoczka do interakcji z człowiekiem?

Aby przyzwyczaić myszoskoczka do brania na ręce, zacznij od stopniowego zdobywania jego zaufania, np. podając mu małe kęsy jedzenia z ręki. Ważne by kojarzył, że dłonie to nic złego, a wręcz przeciwnie — coś dobrego. Kiedy myszoskoczek już komuś zaufa, dużo łatwiej jest wziąć go na ręce, choć początkowo może uciekać, ponieważ dla gryzoni oderwanie ciała od podłoża oznacza jedno — śmierć, ponieważ są to zwierzęta będące w najniższym miejscu w łańcuchu pokarmowym.
Nigdy nie chwytaj myszoskoczka za ogon, ponieważ może to spowodować jego uszkodzenie.  Gdy myszoskoczki zostaną pomyślnie oswojone, można pozwolić im na nadzorowaną eksplorację terenu za klatką, oczywiście odpowiednio przygotowanego. Należy upewnić się, że z obszaru do eksplorowania zostały usunięte wszystkie zagrożenia takie jak nieodpowiednie jedzenie, kable elektryczne itp. Myszoskoczki mają bardzo wyostrzony węch i słuch, ale ich wzrok nie jest zbyt dobry, dlatego należy zachować szczególną ostrożność jeśli ich wybieg odbywa się np. na biurku czy łóżku. Mogą nie zauważyć, że zbliżają się do krawędzi i spaść, co może skutkować poważnymi obrażeniami.