Jeże pigmejskie- podstawowe informacje

Jeże pigmejskie  to urocze ssaki, żywiące się owadami, które żyją średnio 4-7 lat, gdy mają zapewnione odpowiednie warunki do funkcjonowania. Jeże są znane z tego, że to nieśmiałe, ale bardzo ciekawskie zwierzęta, ale większość opiekunów jeży twierdzi, że przy dobrym wychowaniu i poprawnej socjalizacji to naprawdę sympatyczne stworki, które przyzwyczajają się do człowieka i bardzo lubią spędzać z nim czas. 

Niestety, jak to bywa w przypadku wszystkich zwierząt, jeże pigmejskie nie są odpowiednie dla każdego. Zanim zdecydujesz się na zakup jeża z dobrej hodowli, musisz poznać kilka ważnych faktów na ich temat. Na tej podstawie, będzie można stwierdzić, czy jest to zwierzak, który spełni Twoje oczekiwania i czy Ty jako opiekun będziesz w stanie dać jeżowi wszystko, czego potrzebuje.

Lokum i jego wyposażenie

Siedlisko dla jeża pigmejskiego nie powinno mieć mniejszej podstawy niż 60 na 90 cm, wysokość mieszkania dla jeża nie powinna być mniejsza niż 40 cm. Zdecydowanie lepiej jest wybrać terrarium aniżeli zwykłą drucianą klatkę, ponieważ istnieje duże ryzyko urazów, gdy zwierzak będzie wspinać się po prętach w górę i przypadkowo spadnie. Jeże pigmejskie nie są dobrymi skoczkami, wolą trzymać się płaskich powierzchni dlatego nie ma dużego ryzyka, że zwierzę wyskoczy ze swojego lokum. Zarówno jak w przypadku chomików czy świnek morskich zasada jest prosta: im większe mieszkanie, tym lepsze. Pamiętajmy o tym, że jeże pigmejskie to zwierzęta nocne i właśnie wtedy są najbardziej aktywne. Nie powinny spędzać całego dnia w terrarium, muszą być regularnie wypuszczane na wybiegi, aby zadbać o kondycję fizyczną i psychiczną, to również doskonała profilaktyka przed otyłością, do której jeże jako zwierzęta domowe mają duże skłonności. 

Co powinno znaleźć się wyposażeniu terrarium jeża pigmejskiego? 

• Odpowiednia ilość dobrej gatunkowo ściółki, do wyboru są różne opcje: ściółka lniana, konopna, trociny bukowe, ściółka bawełniana. Warstwa ściółki nie powinna być mniejsza niż około 5 cm.- Sianko do budowy gniazda
• Ceramiczna miseczka/poidełko na wodę, którą trzeba codziennie wymieniać na świeżą.
• Ceramiczna miseczka na jedzenie
• Kryjówka/domek dla jeża
• Kuweta ze żwirkiem — jeże to bardzo czyste zwierzęta i szybko uczą się gdzie załatwić swoje potrzeby fizjologiczne.
• Pełne koło do biegania — należy unikać tych z prętami, ponieważ istnieje ryzyko wkręcenia się w nie delikatnej stopy. Kołowrotek powinien być odpowiednio duży, dobrany również do rozmiarów terrarium, jednak minimalna średnica koła dla jeża to 33 cm.
• Poza docelowym domkiem warto zapewnić jeżowi również inne kryjówki np. drewniany mostek, pudełko po butach z wyciętym otworem itp.
• Urządzenia do oświetlenia i ogrzania terrarium. Jeże pigmejskie najlepiej funkcjonują kiedy zakres temperatury utrzymany jest na poziomie 21-24 stopni. Jeśli temperatura spadnie poniżej 20 stopni istnieje ryzyko, że jeż zapadnie w sen zimowy, czyli hibernację, a jeśli temperatura wzrośnie powyżej 30 stopni — w sen letni, tzw. estywację. Dlatego tak ważne jest posiadanie termostatu, lamp i żarówek grzewczych.  

Dieta 

Przyjęło się, że jeże karmi się wysokomięsną karmą dla kotów. Może być to karma sucha lub mokra, ale trzeba unikać tanich karm marketowych, których głównymi składnikami są zboża i części zwierząt niewiadomego pochodzenia. Idealna porcja karmy dla jeża pigmejskiego to około 1-2 łyżki na dobę. Jako przysmaki można podawać gotowane mięso, owoce, warzywa, świerszcze lub mączniki — maksymalnie 3 - 4 razy w tygodniu, aby uchronić zwierzę przed otyłością. 

Lista dozwolonych produktów w diecie jeży pigmejskich: 

• Mięso (gotowane): kurczak, łosoś, tuńczyk, chudy stek, larwy mącznika, świerszcze 
• Warzywa:  zielenina: szpinak, botwina, pietruszka. Brokuły, szparagi, papryka, marchewka, buraki — wszystko w niewielkich ilościach raz na jakiś czas. 
• Owoce: jabłka, banany, wiśnie (bez pestek), gruszki, melony, mango, brzoskwinia, śliwka i jagody — tak jak w przypadku warzyw, raz na jakiś czas w małych ilościach
• Nabiał (bardzo małe ilości): twarożek i jogurt

Lista zakazanych pokarmów dla jeży pigmejskich: 

• Mięso: konserwy lub przetwory mięsne, surowe, smażone lub przyprawione, owady zebrane samodzielnie na zewnątrz lub zakupione w sklepach dla wędkarzy, jako zanęta. 
• Warzywa: cebula, czosnek, por, pomidory, pieczarki i ziemniaki
• Owoce: winogrona, awokado i cytrusyKrowie mleko
• Orzechy, kakao, czekolada, alkohol, chipsy i inne wysoko przetworzone produkty.
  
  

Zachowanie jeży pigmejskich i jak się z nimi obchodzić.

Jeże pigmejskie to nieśmiałe zwierzęta, których zaufanie trzeba zdobyć małymi krokami. Bardzo łatwo je przestraszyć, a wtedy zwijają się w małą kulkę, uruchamiając swój mechanizm obronny, jakim są postawione na sztorc kolce. Będąc opiekunem jeża, trzeba uzbroić się w cierpliwość, nie spieszyć się i pozwolić jeżowi dostrzec, że nie jest się zagrożeniem, a przyjacielem. Jeśli tylko wykażesz się tymi cechami, istnieje duża szansa, że jeż w końcu Ci zaufa i zostaniecie najlepszymi przyjaciółmi. 

Jeśli jeż ćwierka, gwiżdże lub mruczy, prawdopodobnie oznacza to, że czuje się bezpieczny i zadowolony, natomiast jeśli słyszysz parskanie, syczenie lub charakterystyczne kliknięcia to zwierzak jest przestraszony, lub zdenerwowany.  Mowa ciała jeża też zdradza bardzo dużo na temat jego stanu — jak już było wspomniane, przestraszone zwijają się w kłębek, aby chronić miękki brzuch, pyszczek i łapki. Jeż zwykle rozwija się po kilku minutach i wraca do swoich jeżowych spraw. 

Oznaką niepewności i ostrożności u jeży jest moment, w którym kolce na jego głowie są wyprostowane, natomiast jeśli kolce przylegają gładko do ciała, oznacza to, że zwierzak czuje się bezpieczny i zrelaksowany.

Co ciekawe ciało jeża pokryte jest około 5 tys. kolców. Są to wytwory skóry, zupełnie jak sierść, pazury czy paznokcie, a same kolce wypełnione są komorami powietrznymi, co sprawia, że są one lekkie i łatwo je stroszyć.  Młode jeże zrzucają kolce w wieku około 2-6 miesięcy. Podczas linienia jeż może syczeć i wykazywać słaby apetyt, ogólnie nie mieć zbyt dobrego humoru. Taki stan zwykle trwa około miesiąca, potem wszystko wraca do normy. 

Jakie potencjalne problemy zdrowotne mają jeże?

Jeże mogą cierpieć na różne problemy zdrowotne; niektóre z częstszych problemów obejmują infekcje grzybicze skóry lub inwazję roztoczy. Zarówno grzybica, jak i roztocza sprawiają, że skóra jeża staje się sucha, łuszczy się i pęka. Taki stan powoduje świąd i jeż traci kolce. Jeże zrzucają kolce naturalnie, ale przy infekcji grzybiczej lub inwazji roztoczy igły zrzucane są tak zwanymi plackami. Grzybica może zostać przeniesiona na człowieka, natomiast roztocza są specyficzne dla konkretnego gatunku i nie ma ryzyka przeniesienia. Grzybicę i roztocza leczy się lekami przepisanymi przez weterynarza. 

Jeże często mają również problemy z zębami, w tym nagromadzenie kamienia nazębnego, zapalenie dziąseł i infekcje dziąseł/ropnie. Oznaki problemów z zębami mogą obejmować ślinienie, ból i zmniejszony apetyt. Jeśli choroba zębów jest ciężka, wymagane jest czyszczenie zębów, usuwanie ropni i podawanie antybiotyków.

Otyłość jest ogromnym problemem u jeży. Otyłe jeże mają pulchne nogi i duże ilości podskórnego tłuszczu wystającego spod płaszcza (górna część ciała pokryta kolcami) i pod pachami. Te jeże mogą nie być w stanie zwinąć się w kulkę jak inne jeże i mogą rozwinąć kruche kości z powodu niedoboru wapnia, szczególnie jeśli zjadają nadmierną liczbę owadów. Otyłym jeżom należy oferować ograniczone ilości pożywienia i zachęcać do biegania poza terrarium lub wewnątrz w kole do biegania 

Starsze jeże również często zapadają na choroby serca, objawiające się osłabieniem, trudnościami w oddychaniu, utratą wagi, szmerami w sercu, niewydolnością serca i ostatecznie śmiercią. Wcześnie zdiagnozowane choroby serca u jeży, takie jak u ludzi, mogą być leczone medycznie, aby przedłużyć życie i poprawić ogólną jego jakość.

Jeże bywają również nosicielami Salmonelli i innych bakterii, równie niebezpiecznych dla ludzi,  Jeże mogą przenosić bakterie Salmonella w przewodzie pokarmowym bez żadnych objawów lub mogą mieć biegunkę, utratę wagi, zmniejszony apetyt i są apatyczne. Ponieważ infekcja Salmonellą jest przenoszona na ludzi, bardzo ważne jest, aby każdy, kto zajmuje się jeżem lub czyści jego klatkę, umył potem dokładnie ręce lub robił to w rękawiczkach. 

Inną chorobą często spotykaną u jeży jest syndrom chwiejnego jeża – choroba neurologiczna o nieznanej przyczynie, która powoduje uszkodzenie nerwów i postępujący paraliż, który zaczyna się od kończyn tylnych i stopniowo obejmuje całe ciało jeża.  Początkowo dotknięte chorobą jeże zwykle będą się chwiać podczas chodzenia i stracą koordynację ruchową. Te objawy rozwijają się w ciągu kilku miesięcy do niezdolności do stania, przewracania się, drżenia mięśni i drgawek. Nie ma skutecznego testu ani leczenia jeśli chodzi o tę chorobę; dotknięte przypadłością jeże zwykle przeżywają w tym stanie od roku do dwóch. 

Podobnie jak inne zwierzęta, jeże podatne są również na nowotwory. Jednym z najczęstszych nowotworów jest rak płaskonabłonkowy jamy ustnej, który powoduje obrzęk dziąseł, utratę zębów i ból pyszczka. Leczenie obejmuje chirurgiczne usunięcie wraz z innymi terapiami, takimi jak radioterapia. Ponieważ jeże są podatne na rozwój guzów wraz z wiekiem, ważne jest, aby miały regularne kontrole weterynaryjne, aby wcześnie wykryć wszelkie niepokojące zmiany. 

Jeże to bardzo wdzięczne i urocze zwierzęta kiedy odpowiednio się do nich podchodzi i się nimi opiekuje. Dobrze socjalizowane są wspaniałymi zwierzętami domowymi i we właściwych rękach mogą przeżyć długie lata, w zdrowiu. Cieszyć się życiem a opiekuna swoją obecnością.